W ramach naszego projektu „Jak się pięknie różnić” byliśmy w teatrze POLONIA na przedstawieniu reżyserowanym przez Magdę Umer pt.”Zapiski z wygnania”. To bardzo osobiste wspomnienia Sabiny Baral, dwudziestoletniej emigrantki roku 1968, która wyjechała z Wrocławia razem z rodzicami. „Ile cierpienia można znieść, zanim się nie oszaleje? Powychodzili z lasów, z dziur w ziemi, z szaf, piwnic i strychów, wyszli półżywi z obozów, wrócili z Syberii i Kazachstanu, do domu, do Polski. A potem, przez następne dwadzieścia trzy lata nie wyjechali (…). Chcieli mieszkać tutaj, tu, gdzie się urodzili ich rodzice i gdzie się urodziły ich dzieci – my. Po wojennej gehennie, latach cierpień i strachu, musieli opuścić swoją ojczyznę… Ten niezwykle poruszający spektakl zapadł nam głęboko w serca. Wszyscy powinni go zobaczyć.